-
son üç beş yılım pek de beğenmediğim bir filmin reklam arası gibi adeta. izlediğim film gibi amaçsız, bir an önce başlasın da bitsin diye bekliyorum ama o bitmesi gereken film arası bile bitmiyor. çekip gitsem huzursuzlanıyorum ya görülmeye değer bir tek sahne bile varsa? kalsam tüm onca zaman muhtemelen hüsran. uyusam da biri allium film bitti kalk yatağına, en azından sonu güzeldi dese razıyım. -
sol framede 2017 başlığını görmem ve usulca bigisayarın sağ altına bakıp bugünün ayın biri olduğunu görmem ardına bide yılbaşına girdiğimizi sanmam ve buna bir dakika boyunca hiç şaşırmayıp sonra nasıl la hadi ben umutsuz biriyim de etrafımdakiler diye düşünürken fark ettim ki daha aralık var.
(bkz: hayattan beklentisi ölmemek olan insan)